لطفا تلویزیون خود را "بی صدا" کنید!

5 دقیقه از شروع بازی می گذرد. تیم آقای گزارشگر برابر دیدگان هوادارانی می ایستد که می توانند با "فوت" خود توپ را جا به جا کنند. تنها همین 5 دقیقه زمان برای زدن گل اول رقیب آقای گزارشگر لازم است. پاس فوق العاده بازیکن تیم زرد پوش، جاگیری بی نظیر مهاجم آن ها و نهایتا چسبیدن توپ به تور دروازه تیم آقای گزارشگر، هیچکدام لایق تشویق و تحسین نیستند.

بازی ادامه می یابد. تنها 4 دقیقه دیگر برای طلایی پوشان کافی است تا گل دوم را با یک پاس گل خیره کننده و ضربه ای کم نظیر به ثمر برسانند. این گل هم مستحق تشویق زیادی به نظر نمی رسد، گویی تیم آقای گزارشگر برابر عربستان یا قطر قرار گرفته است! بازی یکدست و چشم نواز زرد و مشکی ها همچنان در خاک سرد ورزشگاه آقای گزارشگر، دلبری می کند اما دریغ از یک تعریف و تمجید سزاوارانه. اصلا تعریف و تمجید سزاوارانه نه، یک گزارش بی طرف و به دور از علائق و امیال درونی؛ چیزی که هواداران تیم طلایی فرصت دیدنش را تنها چند بار در طول یک فصل پیدا می کنند در حالیکه بازی های تیم آقای گزارشگر، هر هفته مورد توجه بینندگان قرار می گیرد.

نیمه اول به پایان می رسد و بازی با سوت داور از سر گرفته می شود. خیلی زود تیم میزبان آقای گزارشگر به گل می رسد اما چنان شادی و شوقی در صدای غمگین او به گوش می رسد، که گویی ناگهان خبر صعود ایران به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی را به او داده اند! بازی ادامه می یابد و زردها به گل سوم می رسند تا شادی آقای گزارشگر تنها 9 دقیقه طول بکشد.

@11131@

علی رغم تداوم 60 دقیقه ای جانب داری واضح و شدید آقای گزارشگر، اکنون زمان اظهار نظرهای عجیب و غیرحرفه ای او فرا رسیده است. در تازه ترین اظهار نظر ایشان، مدافع ملی پوش طلایی پوشان می بایست یک کارت زرد دیگر دریافت و از بازی اخراج شود!

چیزی مشابه اظهار نظر وی در صعود چند سال قبل ژرمن ها در خاک انگلیس و ورزشگاه اولترافورد؛ جایی که کارت زرد دوم بازیکن شیاطین، از نگاه آقای گزارشگر یک اخراج غیرمنطقی و تاثیرگذار بود. آن هم تنها پس از گذشت 30 دقیقه از گفتن شادباش و تبریک با این جمله او:

تمام... کار بایرن مونیخ تمام شد!

چیزی مشابه اظهار نظرهای قابل تصور همکار آقای گزارشگر در دیدار هفته گذشته گرگها برابر تیم اسپانیایی.

چیزی مشابه ده ها و ده مورد دیگر که اکنون ممکن است ذهن هواداران مظلوم بوندس لیگا برای به یاد آوردن آن ها یاری نکند.

زمان می گذرد و حذف تیم آقای گزارشگر نزدیک می شود. به یکباره ورق بازی بر می گردد، تیم آقای گزارشگر شگفتی ساز می شود و این جا است که هواداران فوتبال آلمان باید نگران سلامتی او بابت سکته احتمالی باشند! صدای آقای گزارشگر پس از صعود معجزه آسای تیم محبوبش به قدری مشعوف است که اگر شنونده عادی آن را بشنود، بی شک قهرمانی ایران در جام جهانی را متصور می شود!

شعف آقای گزارشگر علاوه بر صعود تیم محبوب، حذف منفورهای ذهنی اش است! منفورهایی که در سال 2010 هم به دنبال حذف آن ها بود و هفته قبل از بازی علنا در تلویزیون حالا "میلی" شده اش، این نکته را بیان کرد.

علی رغم اطلاعات، شخصیت، منش و چندین و چند خصلت مثبت و مثال زدنی آقای گزارشگر، تنها تاسف برای این نوع گزارش باقی می ماند. آقای گزارشگر، تبریک ویژه برای صعود تیم محبوبت، تبریک ویژه برای حذف منفورهای همیشگی ات. رسانه میلی اکنون مکان شادی، سرور و جشن تو و همکارانت است و پس از خستگی هواداران فوتبال آلمان از تماس ها و مکاتبات فراوان برای کمی بها دادن به فوتبال محبوبشان، اکنون در زمان پخش بازی های آن ها، لطفا برایشان در شبکه خود اینگونه زیرنویس کنید:

برای تماشای بی طرف بازی فوتبال از رسانه میلی، لطفا تلویزیون خود را "بی صدا" کنید.